Lieve allemaal,
Het is alweer een tijd geleden dat we jullie op de hoogte hebben gestelt van onze belevenissen en daar hebben we een goede reden voor. We zijn net weer 3 dagen in Cairns en hebben de afgelopen 4 weken in 'Laura' gewerkt. We hadden daar niet/nauwelijks de mogelijkheid om op de computer te gaan, dus vandaar dat we geen nieuw verhaal konden schrijven.
Zoals we al eerder schreven was diteen klein dorpje in the middle of nowhere. Er wonen 70 mensen waarvan ongeveer 20 blanken, de rest is aboriginal. In de 4 weken dat we daar waren hebben we ze waarschijnlijk allemaal ontmoet. Toen we de baan vonden via een jobdesk in Cairns zei de vrouw die ons hielp dat er alleen maar vervelende oude mannetjes zonder tanden en aboriginals zouden zijn, het tegendeel is bewezen. Alle locals die elke dag kwamen waren ontzettend aardig en we hebben zelfs vriendschappen gesloten met een aantal aborigionals.

Het werk zelf was niet erg uitdagend, maar het was best oke. Op een normale dag stonden we om 9 uur op waarna we eerst de gedroogde afwas van de vorige dag opruimde en de rest van de pub schoonmaakte. Dat hield in: de vloer vegen en dweilen, de bar schoonmaken en de flesjes in de koelkast achter de bar bijvullen. Daarna maakten we een lekker ontbijtje en maakten we een praatje met Wolfie. Wolfie is een oud, ziek mannetje die op het kampeerterrein van de pub woont. Hijdrinkt veel te veel, maar het is wel echt een schat van een man. Hij zat de hele dag voor de pub en hij was voor ons erg goed gezelschap. Om 12 uur moesten we de pub openen. De rest van de dag zaten we voor de pub te lezen, schrijven, kaartspelletjes spelen, poolen en dat soort dingen. Als er mensen kwamen voor een takeaway (een krat bier of een fles sterke drank) hielpen we die en somskwamen er nog wat toeristen langs.Om 4 uur ging 1 van ons met Wolfie mee naar de 'chookyard' (kippenhok) om de kippetjes eten te geven en om de eieren te tellen. Rond 5 uur/half 6 kwamen de meeste locals aan de bar zitten en om half 6 stond 'deal or no deal' aan op televisie. Om 6 uur kwam Wolfie aan de bar zitten voor 'his news' en een glas wijn. Meestal gingen we rond 8 uur dichten dronkenwij nog iets met Kev (onze baas) of we keken wat tv. Af en toe als er een lading aboriginals of andere dronken mensen binnenkwamen waren we tot 12 uur open.

Op goede vrijdagwaren alle winkels, restaurants ed. gesloten, dus dat betekende ook een vrije dag voor ons. Dave, de broer van Kev, was er toen ook. Hij was voor een week overgekomen uit Canberra. Samen met Dave en Kev zijn we naar Slick (een van de locals) zijn huis gegaan voor een typisch Australische barbeque en een behoorlijk aantal drankjes. Slick woont op een heel groot festival terrein en erliepen veel wallibies rond.We hebben ons erg vermaakt!
Op paaszondag zijn we met Kev naar Cooktown geweest, het dichtsbijzijnde stadje op anderhalf uur rijden vanaf 'Laura'. Daar hebben we een heerlijk fastfood-paasontbijt gehad. Kip, worst, seafood, lasagna en alles gefrituurd, maar we hebben ervan genoten. We hebben daar een beetje sightseeing gedaan, boodschappen voor de pub gehaald en Wolfie opgezocht die op dat moment in het ziekenhuis lag. Daarna zijn we terug gereden en rond 3uur hebben we de pub geopend.

Op een ochtend nam Kev ons mee naar Split Rock. Een plek in de bergen van 'Laura' waar heel veel aboriginal art (grafiti, zoals Kev het noemt) te vinden is. We hebben daar een wandeling van 3 uur gemaakt, het was heet, maar zeker weten de moeite waard. Overal waren hele mooie tekeningen te zien, Kev kon er ook best veel over vertellen en we hebben enorm veel foto's genomen.
In de pubhebben we ook een avond live music gehad. De zanger, genaamd Snowy vanwege zijn witte haar, was overgekomen vanuit Cairns. Hij treed vaker op in Cairns en hij was ook best bekend! Het was die avond helaas niet zo heel druk (dan hebben we het dus over ongeveer 20 mensen), maar het was een hele gezellige avond. Er waren een aantal locals en Slick was die dag jarig dus toen hij binnenkwam zat de sfeer er goed in. Snowy zong oude country liedjes en de locals waren met z'n allen aan het dansen op blote voeten. Een hele geslaagde avond!

Nadatwij aan hadden gegeven dat we zouden stoppen met het werkging Kev op zoek naar 2 nieuwe meisjes. Hij hadsnel al wat gevonden, Michelle en Grete uit Noorwegen zouden ons overnemen. Omdat de 2 nieuwe meisjes er al waren hoefden wij de laatste 2 dagen niet te werken. Kev heeft ons toen een dagje mee uit genomen, we zouden gaan vissen. Fien was al een keer met hem gaan vissen en had een 'Barramundi'(een populaire vis hier)gevangen, maar helaas was haar lijn gebroken. Nu zouden we allebei nog een kans krijgen... Met de auto reden we anderhalf uur over zand/kiezel wegen naar 'Battle Camp Station', waar Neil met z'n 2 dochters en zwangere vrouw woont. Zij zorgen voor een heel groot stuk land en zij zijn de enige bewoners in een omgeving van misschien wel meer dan 100 km. Inhet natte seizoen,als het water in de rivieren omhoog komt, kunnen ze niet van hun terrein af en zitten ze vaak 3 of 4 maanden opgesloten. Bewonderingswaardag hoe ze dat volhouden! Vanaf hun huis was het nog ongeveer een uur rijden naar de rivier waar we zouden gaan vissen. Dit was een rit door de wildernis, geen wegen en overal hoge begroeiing. Samen met Casey, Neil's dochter van 8 jaar oud, zaten we achterop de auto. Het was zo'n auto met 3 zitplaatsen voorin en dan achterop een plat stuk waar je spullen kunt zetten, daar zaten wij dus. Caseyverteld ons alles over de planten en dieren die we tegenkwamen. Op een gegeven moment gingen we met de auto een beetje naar beneden en kwamen we uit op een best mooi plekje. Er stonden hoge palmbomen en er was een riviertje, het was er alleen wel heel erg modderig. We hadden al twijfels of we er doorheen zouden komen maar Neil zei 'just give it a go' dus daar gingen we.
En jawel hoor, de auto kwam muurvast te zitten in de modderpoel.Wehebben met man en macht geprobeerd de auto eruit te krijgen, we verzamelden takken en bladeren en duwden met z'n alle tegen de achterkant. Na anderhalf uur geduwt en gesjord te hebben lukte het ons eindelijk de auto op het droge te krijgen! De rivier was vanaf daar om de hoek, maar het begon al een beetje donker te worden, dus helaas is er van vissen niet zoveel meer terecht gekomen. Na een halfuurtje de lijn uitgehangen te hebben zijn we maar weer terug gereden. Maar, ik en Casey zaten weer achter op de auto, dwars door de wildernis met een prachtige zonsondergang en Casey die ons nog steeds van alles vertelde over de omgeving. Wegenoten van het idee dat we waarschijnlijk de enige mensen waren in een omgeving van meerdan 100 km.Alles bij alles hebben we echt een superdag gehadenhebben we gezien hoe het niet-toeristische Australieis!

De laatste dag in 'Laura' was Kev echt heel erg chagarijnig. Wij konden heel goed met hem opschieten, dus we denken dathij het gewoon niet kon hebben dat wij weg zouden gaan. Hij was ook heel onaardig voor de nieuwe meisjes, dat was echt heel sneu voor hun. De laatste dag waren we dus wel echt heel blij dat we weer terug naar Cairns gingen. Kev bracht ons met zijn truck naar Cairns, hij moest daar toch inkopen doen voor de pub. Het was 4 uur rijden en gelukkig was zijn chagarijnige bui al over, dusde rit ging best snel. Toen we in Cairns vanaf de truck naar het hostel liepen kwamen we Joep tegen. We hebben hem ontmoet op the Rock Tour in Alice Springs, dat was een verassing om hem te zien. We spraken af om de volgende dag even wat te drinken. Die avond hebben we lekker pizza gegeten aan de boulevard en zijn daarna lekker onze bedjes in gedoken.
De volgende dag bleek dat onze 2 opvolgsters terug zouden komen naar Cairns. Ze trokken het niet om zo in the middle of nowhere te zitten en Kev was ook echt heel erg onaardig tegen hun. Diezelfde dag nog zijn ze terug gekomen en nu zitten we lekker met z'n vieren in een kamer in een hostel, wat natuurlijk weer heel gezellig is! Die avond hebben we met hun en Joep wat gedronken op het balkon van ons hostel.
Gisteren zijn we op een dagtrip naar The Great Barrier Reef geweest. Dat was echt prachtig! We hebben er de hele dag gesnorkeld en met deonderwater camera,die we hadden gehuurd, de leukste foto's gemaakt. Het was alleen niet zo heel erg mooi weer met als gevolg dat de golven hoog waren en de boot enorm te keer ging. We hadden ons ook niet ingesmeerd omdat ernauwelijks zon was. Toen we aan het eind van de middag terug kwamen voelden we ons nog steeds schommelig van de boot, waren onze billen zo rood als een tomaat en stond de vorm van de duikbrillen op onze gezichten... Maar het was een hele geslaagde dag!
A.s. zondag gaan we beginnen aan de trip langs de oostkust. We doen dat met de bus en stoppen in verschillende plaatsjes. De eerste stop is Mission Beach waar we hopen te gaan skydiven, maar dan moet het wel mooi weer zijn en dat is nog maar de vraag. Op 18 mei zullen we weer terug zijn in Sydney, dan is de cirkel rond. De volgende dag, 19 Mei zullen we naar Nieuw-Zeeland vliegen voor weer een nieuw avontuur.
We houden jullie op de hoogte! Heel veel liefs vanuit Cairns!XXX